معنی سست بازو - جستجوی لغت در جدول جو

سست بازو

لغت نامه دهخدا

سخت بازو

آنکه بازوان سخت و قوی دارد، قوی، توانا، زورمند

فرهنگ فارسی عمید

دست باز

گشاده دست، باسخاوت، بخشنده، کسی که هرچه دارد خرج کند یا به دیگران ببخشد، دست ودل باز

فرهنگ فارسی عمید

سخت بازو

(سَ)

کنایه از توانا. (انجمن آرای ناصری) (شرفنامۀ منیری). قوی هیکل و توانا. (برهان) :
سعدیا تن به نیستی در ده
چارۀ سخت بازوان اینست.
سعدی.
چنان سخت بازو شد و تیز چنگ
که با جنگجویان طلب کرد جنگ.
سعدی.
، حمایت. (انجمن آرا). صاحب حمایت. (برهان). غیرتمند. غیرتی:
درمی چند ریخت درمشتش
سخت بازو بزر توان کشتش.
سعدی

لغت نامه دهخدا

خسته بازو

(خَ تَ / تِ)

زخمین دست. زخمی بازو. با بازوی مجروح:
جوان همچنان خسته بازو و دوش
همی راند اسب و همی زد خروش.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

مست بازی

(مَ)

عمل مست. اعمالی همانند اعمال مستان. حرکاتی به گونۀ مستان.
- مست بازی درآوردن، کمی مشروب نوشیدن و خود را به مستی زدن. تقلید مستان درآوردن در غیرحالت مستی.
- ، مست بودن و حرکات مستانه کردن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

سخت باز

(نَ ظَ خوَرْ/ خُرْ دَ / دِ)

کسی که در قماربازی دستی تمام داشته باشد. (آنندراج) :
شد دچارم سخت بازی در قمار دلبری
هر دو عالم را به او در داو اول باختم.
محسن تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا